تحولات منطقه

گروه جامعه / محمد رضایی - آقا اجازه؟ ما امانتیم دست شما. شما امانتداری هستین که «انسان» امانت اوست. آقا اجازه ما خیلی مهربونی رو دوست داریم و از محبت، بیشتر درس می‌گیریم تا از تنبیه و خشونت. آقا اجازه؟ چرا خودکار لای انگشتهای ما میذارین؟ چرا ما رو کتک میزنین ...

معلم «دست بزن» ندارد
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

چند روز پیش آقای «ر»، معلم کلاس سوم دبستان «ح» در پاکدشت متوجه شد حمید و مرتضی و یاسین و محمدرضا، تکالیفشان را با خود به کلاس نیاورده‌اند. او امیرحسین «مبصر کلاس»، را مأمور کرد تا آن ۴ نفر را به سرویس بهداشتی مدرسه ببرد و مجبور کند تا دستشان را داخل کاسه توالت ببرند و...

آن روز آنها درسهایشان را نخوانده بودند، ولی نمی‌دانستند که نیاوردن کتابهایشان به مدرسه، چنین سرانجام عجیب و غریبی داشته باشد.

 

 ماجرای تنبیه وحشتناک دانش‌آموزان

ماجرا را سکینه بهره‌مندی، مادر یکی از دانش‌آموزان کلاس سوم مدرسه و عضو سابق انجمن اولیا و مربیان این مدرسه این گونه تعریف می‌کند: «پسرم محمدرضا احمدی، یکی از چهار دانش‌آموزی است که به دست بردن داخل کاسه توالت محکوم شده است. او به ما گفت: «ما آن روز دفترمان را به مدرسه نبرده بودیم. آقا معلم به من و ٣ نفر دیگه گفت از این به بعد یا خوب درس می‌خوانید، یا... می‌خورید. ما خیلی گریه کردیم، ولی آقا معلم گفت اگر ما این کار را نکنیم، مبصر را با خط کش می‌زند. امیرحسین ما را به دستشویی برد و حمید انگشت خودش را داخل دستشویی کرد و خورد. من و بقیه اما فقط انگشتمان را زدیم توی دستشویی بعد از آن یکی از بچه‌ها زود‌تر از همه فرار کرد و آقای عظیمی، ناظم مدرسه را دید، ما را به دفتر مدرسه برد و ماجرا را پرسید و گفت: به کسی نگویید ...

مادر «محمدرضا» می‌افزاید: «ناظم مدرسه به آنها گفته بود در این‌باره حرفی نزنند، آنها هم به ما نگفتند، اما از برادرش ماجرا را شنیدیم. رئیس آموزش و پرورش پاکدشت به مدرسه رفته و با بچه‌ها در این‌باره صحبت کرده و قول پیگیری داده است.»

 

  تنبیه از سر دلسوزی!

با افزایش آمار تنبیه بدنی دانش‌آموزان در دو ماه اخیر نه تنها شاهد استعفا و پوزش مسؤولان نبودیم، بلکه رحیم میرشاه ولد، مدیرکل ارزیابی و رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش در این باره گفته است: «تنبیه بدنی دانش آموزان توسط معلمان از سر دلسوزی است».

وی افزوده است: قصد نداریم تنبیه را توجیه کنیم، بلکه معتقدیم خیلی از این اتفاقات از سر حادثه است و آنی اتفاق می‌افتد. البته معلم خاطی به هیأت تخلفات اداری فرستاده شده است و رأی متناسب با جرم هم صادر شده و با همه موارد برخورد قانونی می‌کنیم. به گفته میرشاه ولد، مجموعه عواملی کنار هم قرار می‌گیرند که تنبیه بدنی دانش آموز را موجب می‌شوند و باید بررسی شوند و مواردی چون تنبیه محصلی که باعث شد دانش آموز معلمش را با چاقو بکشد.

 

  تنبیه بدنی همچنان ممنوع است!

قاضی رضا پیشقدم تائبی، دادستان رسیدگی به جرایم کارکنان دولت به خبرنگار ما می‌گوید: هیات تخصصی پژوهشی و فرهنگی دیوان عدالت اداری درخواست ابطال ماده ۷۷ آیین‌نامه اجرایی مدارس مبنی بر ممنوعیت اعمال تنبیه در مدارس را رد کرد.

وی می‌افزاید: فردی (که به نظر می‌رسد از طرفداران تنبیه مدارس باشد) به موجب دادخواستی به طرفیت شورای عالی آموزش و پرورش خواستار قانونی شدن تنبیه دانش آموزان شده بود.

قاضی تائبی، می‌افزاید: این فرد گفته بود: ماده ۷۷ آیین نامه اجرایی مدارس -که طی آن اعمال هر گونه تنبیه از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی برای تنبیه ممنوع شده - خلاف شرع است، زیرا در شرع تنبیه به قصد تأدیب بلا اشکال، بلکه در جهت رشد، واجد تجویز شرعی است، به همین جهت خواهان ابطال آن شده بود اما مقام قضایی آن را رد کرده و بر ممنوعیت تنبیه دانش آموزان و اجرای نص قانون تأکید کرد.

 

  این یک دروغ است!

«غلامعلی خانی» مدیر اداره آموزش و پرورش پاکدشت ورامین تنبیه دانش‌آموزان در مدرسه این شهر را تأیید می‌کند، اما می‌گوید: «معلم مدرسه، این چهار دانش‌آموز را تنبیه کرده، اما به شکل دیگر و من این تنبیه زشتی را که می‌گویید، تأیید نمی‌کنم. معلم آن روز به این  دانش‌آموزان گفته که بروند سالن را تمیز کنند نه اینکه ... بخورند».

«داوود تاجیک» مدیر این مدرسه نیز بروز هر نوع تنبیه در این مدرسه را تکذیب می‌کند. او می‌گوید: «در مدرسه ما هیچ اتفاقی نیفتاده و این موضوع شایعه است». او سخنان دانش‌آموزان این مدرسه را صحنه‌سازی محصلان افغان و خانواده‌هایشان می‌داند، زیرا به قول او «آنها می‌خواهند با این جوسازی‌ها مدرسه‌شان با مدارس ایرانی ادغام شود.»

به گفته او پاکدشت، ٢٧٧ واحد آموزشی و ۶٢‌هزار دانش‌آموز دارد که از این شمار حدود ١٠‌هزار نفر اتباع خارجی‌اند که بیشتر آنها افغانی‌اند، اما تا کنون مشکل خاصی نبوده است.

 

 کاهش خشم معلمان

دکتر عطیه شریفی کامیاب، معلم سابق و عضو گروه تربیتی، آموزشی دانشکده ادبیات به خبرنگار ما می‌گوید: هیچ روانشناس و کار‌شناس تعلیم و تربیتی تنبیه بدنی کودکان را برای گوش به فرمان کردن آنها توصیه نمی‌کند و اسلام نیز به بردباری و صبر در رفتار با کودکان سفارش کرده است. این روانشناس و مشاور خانواده همچنین تأکید می‌کند: معلمی که برای جایگزینی تنبیه بدنی آموزش ندیده و در مقابل خشونتهای محیط کار و تهدید‌ها نمی‌تواند کاری بکند، چگونه می‌تواند اهرم قدرتمند تنبیه را کنار بگذارد؟

این کار‌شناس تعلیم و تربیت می‌افزاید: همان طور که به پلیس‌ها و افراد در معرض خشونت آموزش کنترل خشم یا مرخصی برای کنترل اعصاب می‌دهند باید به این افراد نیز فرصتهای تفریحی همراه با بهداشت روانی داده شود تا آن‌ها بتوانند از این بحران خارج شوند و تنبیه بدنی را کنار بگذارند.

 

  لزوم رعایت احترام معلم و محصل

دکتر محمود الیاسی مدیر گروه روانشناسی نوجوانان دانشگاه آزاد نیز در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: فرد در مدرسه چه به عنوان معلم و چه در نقش دانش آموز باید مورد احترام قرار گیرد، بنابراین در هر محیطی رفتار احترام‌آمیز متقابل می‌تواند در کنترل و کاهش تنشها، درگیری‌ها و بروز رفتار خشونت آمیز، مؤثر باشد. این عضو انستیتو روانپزشکی، می‌افزاید: از آنجا که هر کسی نسبت به فرد دیگری بی‌احترامی کند، موجب کدورت و ایجاد حس ناخوشایند در او می‌شود و این حس می‌تواند به حس انتقام جویی منجر شود، والدین و معلمان باید با محوریت نظام آموزشی برای ترویج رفتار مهربانانه و احترام متقابل بین عناصر آموزشی و تربیتی مدرسه برای پایان دادن به خشونتهای قرون وسطایی تلاش کنند.

به گفته این روانشناس و مشاور خانواده، فقط آموزش و پرورش نیست که می‌تواند بر رفتارهای معلمان و دانش آموزان تأثیرگذار باشد، بلکه امروز رسانه‌ها، ‌الگوهای تربیتی خانواده، شرایط اقتصادی و گروه همسالان و تشکلهای خارج از گروه مدرسه که دانش آموز با آنها سر و کار دارد نیز می‌تواند در این امر تأثیرگذار باشد و باید این محور‌ها مورد توجه مسؤولان نظام آموزشی قرار گیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.